«ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ», ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕΡΒΙΚΑ, ΣΜΕΝΤΕΡΕΒΟ ΣΕΡΒΙΑΣ 2013

Μια πόλη που μεγαλώνει και ομορφαίνει.

Κι η Λεμεσός
μια πόλη που γίνεται ωσημέραι μεγάλη, πολύ μεγάλη
και πανέμορφη πολιτεία.
Κι εγώ τη θυμούμαι και τη νοσταλγώ μικρή,
τόσο μικρή όσο η πιο μικρή εγγόνα μου.
Με αμάξια,
και γραφικούς αμαξάδες.
Κεραμίδια στις σκεπές,
αναρριχητικά, βασιλικό και γιασεμί
στα ξωπόρτια και τις αυλές
Με μια καλημέρα και μια καληνύχτα στο στόμα
πεζούς και ποδηλάτες…
Ελληνίς πόλις
στις μεγάλες γιορτές
με περηφάνια
να βγάζει καλοσιδερωμένη και να ξεδιπλώνει απ’ τα μπαούλα
και να κυματίζει
μια γαλανόλευκη στο κάθε σπίτι.

Μια πόλη ανά – μεσο από άλλες δυο πόλεις
τώρα νεκρές,
νεκρές και βουβές,
χωρίς φωνές και εμπορεία στην αγορά
μηδέ ποιητικό λόγο ν΄ αρθρώνεται στα θέατρα
μηδέ ιερουργίες και παρακλήσεως θυμιατά,
Αμαθούντος και Κουρίου,
στις μονόκλιτες και τρίκλιτες εκκλησιές, ερείπια τώρα
Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, Άγιος Τύχων οι Αμαθούσιοι
Άγιος Τυχικός Νεαπόλεως και άπαντες οι λοιποί
προ Χριστού και μετά Χριστόν κόσμος
νυν και αεί παρών, βυθισμένος αιώνες
στην ιστορία και τη λήθη.

Η νέα πόλη μου,
ένα λιμάνι και πέρα εκεί που αποχαιρετά ο ήλιος μιαν αλυκή
τροφό για του κόσμου τα σπάνια φτερωτά ένα Ακρωτήρι
Αχ! Ένα Ακρωτήρι…
κατά τ’ άλλα ειρηνικό,
Άγιος Νικόλαος των γάτων
κατ’ εξοχήν καλοσυνάτος Άγιος
μ΄ένα Σταυρό ευλογίας κι ένα μαντίλι στο χέρι,
θαλασσινός
να καλοδέχεται και να αποχαιρετά και να ευλογεί
για καλούς πλόες
τους ναυτικούς.

Η πόλη μου
Η νέα πόλη μου
Ένα μεγάλο λιμάνι

θαλασσινή αγκαλιά
γοργόνα και χαμόγελο στη θάλασσα.

Λεμεσός 7.3.2011
 

 

 

Επιθυμία και πειρασμός

Είναι φορές
που λαχταρώ
να μετακυλήσω στην αυλή μου,
( επιθυμία αυτό και πειρασμός μεγάλος )
από το βουνό
έναν πελώριο βράχο!
Και τεχνίτης
(που δεν είμαι και φαντάζομαι πως είμαι)
με σμίλη και σφυρί
στην άμορφη μάζα
να έρθω και να δώσω μιαν άλλη εντελώς μορφή.
Με φαντασία γλύπτη ξακουστού
να την μεταποιήσω,
ακούς κι εσύ,
σ΄ ένα έξοχο και υπέροχο γλυπτό.
Κι όταν
ο θνητός και παρεπήδημος αποδημήσω
η μεταποιημένη ύλη
έργο πια άφθαστης τέχνης
( ματαιότητα κι αυτό)
ίχνη από το φευγαλέο πέρασμά μου
σεμνά κι απλά, επί της γης, να με θυμίζει.

30.07.2010.