ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΡΑΦΩΤΙΑ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ: «ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ» ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΙΕΡΗ ΚΟΥΤΣΟΦΤΑ: «Ογρές τζαι πολοές που ροές ποιητικές»

Ανακοινώσεις
25/01/2018
0 Σχόλια
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΡΑΦΩΤΙΑ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ: «ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ» ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΙΕΡΗ ΚΟΥΤΣΟΦΤΑ: «Ογρές τζαι πολοές που ροές ποιητικές»

Σύντομος προφορικός Χαιρετισμός του Ευάγγελου Καραφωτιά εκ μέρους της Εταιρείας Λογοτεχνών Λεμεσού: «Βασίλης Μιχαηλίδης» κατά την εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίουτου Πιερή Κουτσόφτα: «Ογρές τζαι πολοές που ροές ποιητικές», που έγινε το Σαββάτο 20 Ιανουαρίου,  2018.

 

”Αγαπητοί φίλοι,

 

Με τον Πιερή Κουτσόφτα γνωριστήκαμε το 2000, μέσα στα πλαίσια της συνεργασίας μας με την ραδιοφωνική εκπομπή του Αδάμου Κατσαντώνη ”Περί Κύπρου”, και την κοινή συμμετοχή μας σε διάφορες ποιητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Από τότε διατηρήσαμε και αναπτύξαμε μια στενή επαφή και φιλία, που έγινε ακόμα στενότερη, τώρα με την συνταξιοδότησή μου και τη συχνότερη συνεύρεσή μας στο προσφυγικό του σπίτι, που βρίσκεται στη συνοικία Αγ. Αντωνίου Λεμεσού  για «κουβέντα και καφέ»…

 

Ο φίλος Πιερής Κουτσόφτας δεν είναι μόνο ένας αυθεντικός λαϊκός ποιητής, αλλά κι ένας απεριόριστα μεγαλόψυχος, έντιμος, ευγενής και σεμνός άνθρωπος. Με μόνα διπλώματα ζωής τη σοφία την αρετή του και τη βαθιά γνώση της μεσαρίτικης τοπολαλιάς με λέξεις σπάνιες και ξεχωριστές, μας δίνει αξιόλογους και ποιοτικούς στίχους.

 

Ιδιαίτερα όμως, εμένα μ’ εντυπωσιάζουν οι αυτοσαρκαστικοί του στίχοι, επειδή ο «αυτοσαρκασμός» αποτελεί ένδειξη αυτογνωσίας, αυτοσυνειδησίας, σεμνότητας και ταπεινότητας! Τόσο πολύ, που έχω απομνημονεύσει μερικούς από αυτούς κι επιτρέψετέ μου,  κλείνοντας, να σας τους απαγγείλω,.

«Η Ποίηση τζι’ οι ποιητές στην γην πριχού νεφάνουν 

  ττοκκάρουν τζιαι διούσιν λον 

  στην γην ν’ ασπρίσουν τον κολιόν

  τζι’ ύστερις να πεθάνουν. (αν ασπρίζει ποτέ ο κολιός!)»

 

«Οι ποιητές την πούγκαν τους ποττές εν την χωρούσιν

   τέλεια μουχτίν, συνόξοα, της ποίησης πουρκούσιν».

 

«Πολλοί λαλούν οι ποιητές εν άδρωποι για δύμμαν

  τζιαι πως του πελλοζίζυρου εν του αφήννουν γλύμμαν»!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *