Το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου και η Εταιρεία Λογοτεχνών Λεμεσού Βασίλης Μιχαηλίδηςσας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της Άνδρης Χριστοφίδου – Αντωνιάδου “Φλόγες και Θάλασσα” Δοκίμια Λογοτεχνίας Το βιβλίο θα παρουσιάσει ο κ. Πανίκος Λεωνίδου, Βουλευτής ΔΗΚΟ Χαιρετισμό θα απευθύν...
Μια πόλη που μεγαλώνει και ομορφαίνει. Κι η Λεμεσός μια πόλη που γίνεται ωσημέραι μεγάλη, πολύ μεγάλη και πανέμορφη πολιτεία. Κι εγώ τη θυμούμαι και τη νοσταλγώ μικρή, τόσο μικρή όσο η πιο μικρή εγγόνα μου. Με αμάξια, και γραφικούς αμαξάδες. Κεραμίδια στις σκεπές, αναρριχητικά, βασιλικό και γιασεμί σ...
Ονειροπόλος Κλείνω τα μάτια και φτερουγίζω στα πέρατα κι θάλασσα γίνεται ωκεανός των οικτιρμών. Κλείνω τα μάτια και κολυμπώ στον ορίζοντα κι η πλάση όλη γεύεται ένα μεγάλο χαμόγελο. Κλείνω τα μάτια και ευλογείται η πίκρα μας κι ελπίζω τ’ ανέλπιστο μες στη βροχή των δισταγμών. Ταξιδεύω με όνειρ...
Ο ποιητής Κι ο ποιητής στην όχθη του κόσμου [μερικοί λένε στην καρδιά του κόσμου] μόνος, κατάμονος στην απόλυτη μοναξιά του κρατεί την πέννα και το κεφάλι του σκεφτικός. Συλλογίζεται την αλήθεια και βαδίζει ανάμεσα στο πλήθος πουλί, αηδόνι έκθετο στην πρώτη και στην έσχατη σφενδόνη. Χωριό Λάνια 18.08...
Αντίδωρο Αφιερωμένο στους Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού Σήμερα μεταγγίσαμε αίμα στο συρματόμπλεγμα να ζωντανέψει και να φύγει. Σήμερα μεταγγίσαμε αίμα στον ιστό της σημαίας να δρασκελήσει τη γραμμή, να λευτερώσει τον Πενταδάκτυλο. Σήμερα τις φωτιές π’ άναψαν τις σβήσαμε με ελιά και δάφνη. &nbs...
Κατάγομαι από μια χώρα* Έρχομαι από μια γη καρυδότσουφλο Γη καρπερή που γέμιζε – στις καλοχρονιές – τις αποθήκες. Οπώρες στα τραπέζια μας όλες τις εποχές. Από κοντά κρασί που σαν μεθάει ο νους να λέει μονάχ’ αλήθειες. Περίλουστη η χώρα μου και «παρά θιν αλός» να φτάνουν οι απειλές στη ράχη της θάλασσ...
ΕΝΤΟΥΑΡ ΜΑΝΕ Δεν υπάρχουν πια αίθουσες με έργα που έχουν απορριφθεί. Αυτό έχει σταματήσει εδώ και καιρό. Οι άνθρωποι έχουν σταματήσει να τολμούν. Ζούμε στην κοινωνία της ανεκτικότητας και του ατομικισμού. Το Γεύμα στο Χορτάρι μπορεί να μπει σε οποιοδήποτε σαλόνι, χωρίς κανένα πρόβλημα, εκτός εκείνο τ...
Ευτυχία Φέτος το καλοκαίρι μου ’φερε μια Ροδινή αυγούλα να κινήσει τη μέρα μου, μια θάλασσα αγριολούλουδα να χρωματίσουν τα ονείρατα. Φέτος το καλοκαίρι μου ’φερε μια μυγδαλιά ολόφωτη, να κάθομαι από κάτω κι’ αυτή να με ραντίζει με φως και λευκανθούς. Μια αγκαλιά πανσέληνους να ευωδιάζουν τη θάλασσα....
Εκ βαθέων Μια ζωή ενώπιον Σου προσέρχομαι, Κύριε. «Γη και σποδός» Εντός σώματος και εκτός σώματος, κατάστικτος. Τα χέρια μου πάντα δεητικά υψωμένα. Πού χιτώνας απαστράπτων; Πού ένδυμα γάμου! Πού λάδι ή λαμπάδα αναμμένη! Ρακένδυτος Γονυκλινής Εφάμαρτος Επιστρέφων. Ο αιωνίως φέρων της δουλείας τα στίγμ...
Στη δοκό της αγχόνης Μου λες να ξεχάσω τα παιδιά στην αγχόνη Να παραμερίσω όλο εκείνο το πολύ μου πάθος για τη λευτεριά της Πατρίδας. Να παραδώσω στην πυρά όλα εκείνα «τα δια χειρός ηρώων» επιθανάτια γράμματα που τα διαβάζω κάτ’ επανάληψη και με κρατούν άγρυπνο. Εγώ σου λέω δεν μπορώ. Μια ζωή τώρα τι...