ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΗΡΑΚΛΗ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ

Το φίλημα

Σκύβω, φιλώ τα χώματα
δε Σε χορταίνω πατρίδα.
Δρασκελώ τα βουνά, τα φαράγγια Σου
δε σε χορταίνω, πατρίδα.
Ρουφώ αχόρταγα τα νερά Σου
γλυκά, αλμυρά, μέλι.
Αγκαλιάζω φιλώ τους ανθρώπους Σου
δε Σε χορταίνω, πατρίδα.

 

 

Διαμαρτυρία

Διαμαρτύρομαι για το παλληκάρι που πήγε
να παλέψει για το δίκαιο και δε γύρισε.
Για τη μητέρα, που ανυπόμονα προσμένει
το γυρισμό του χαμένου γιου της.
Για το μπουμπούκι που άσπλαχνο χέρι
το ‘κοψε προτού ανθοβολήσει.
Για τον πρόσφυγα που θέλει ν΄ ανάψει
το καντήλι στον τάφο του πατέρα του.
Για Σε δύστυχη πατρίδα, αδικοσκλαβωμένη.
Διαμαρτύρομαι.

 
Στη Κύπρο μας

Μη φοβάσαι καημένη, μικρή Πατρίδα.
Δε θ’ αφήσουν να Σε σκεπάσουν οι στάβλοι
του Αυγεία.

Κι ούτε κανένας Αττίλας
να Σε θανατώσει.

Τι οι αξίες της Ζωής κι αρετή
χρειάζονται σημαιοφόρους.

 

 

Ένα κι ένα χίλια δυο

(Χαρισμένο στην κόρη μου Αννυ)

Είπα να πω, πως ένα κι ένα, κάνουν δυο
και να ζήσω, σαν ο πιο απλός άνθρωπος στον κόσμο.

Μα Εσύ, δε θέλεις να μ’ αφήσεις
στην ανήσυχη ησυχία μου.

Ένα κι ένα λοιπόν, χίλια δυο.

Κι όσα είχα να πως για τη ζωή
και την αγάπη, για τον άνθρωπο
θα τα πεις Εσύ, με ποιήματα
και με τραγούδια.

Ένα κι ένα λοιπόν, χίλια δυο.

Κι ας θέλω να ζήσω
σαν ο πιο απλός άνθρωπος στον κόσμο.

 

 
Στους μαθητές μου

Αν ήταν μπορετό
Να Σας σφίξω, να Σας χαρώ
ένα – ένα στην αγκαλιά μου
θα δεχόμουν να πεθάνω
ακόμα και αύριο.

 

 
Στην Κύπρο μας

Μη φοβάσαι καημένη, μικρή Πατρίδα.
Δε θα τολμήσουν να σ’ αφήσουν να σε σκεπάσουν οι στάβλοι.
Δε θ’ αφήσουν να Σε σκεπάσουν οι στάβλοι
του Αυγεία.

Κι ούτε κανένας Αττίλας
να Σε θανατώσει.

Τι οι αξίες της Ζωής κι αρετή
χρειάζονται σημαιοφόρους.

Κάστρο κοντά στο κάστρο
Αφιερωμένο στον ήρωα της Ε.Ο.Κ.Α Νίκο Ευαγόρου
που βρέθηκε νεκρός στο ΚΑΣΤΡΟ της Φασούλας Λεμεσού)
Κοντά στο ΚΑΣΤΡΟ το βουβό
έκτισες ΚΑΣΤΡΟ που μιλάει.
Με το καντήλι της ψυχής το φωτεινό
όλους, μικρούς, μεγάλους οδηγάει.

Στης Αντρειάς τα μονοπάτια
που ακολουθείς πιστά Εσύ.
Και δοξασμένος κτίζει αιώνια παλάτια
όποιος το δρόμο τούτο ακολουθεί.

 

 

 

Εξομολόγηση

Πατρίδα αγαπημένη
Ας ήταν να Σε ξαναδώ σαν πρώτα πραγματικά Λεύτερη
Κι ας ήμουν ένας ταπεινός ζητιάνος στους δρόμους Σου.
Τίποτα για σένα
(Αφιερωμένο στη σύζυγο μου που πέθανε στις 23/08/1988)

Τίποτε για ΣΕΝΑ.
Δεν έχω τίποτε να πω για ΣΕΝΑ!

Τι να πω;
Ήσουνα άλλος ΕΓΩ, ΕΣΥ.

 

 

 
Το φίλημα

Σκύβω, φιλώ τα χώματα
Δε Σε χορταίνω πατρίδα.
Δρασκελώ τα βουνά, τα φαράγγια Σου
δε σε χορταίνω, πατρίδα.
Ρουφώ αχόρταγα τα νερά Σου
γλυκά, αλμυρά, μέλι.
Αγκαλιάζω φιλώ τους ανθρώπους Σου
δε Σε χορταίνω πατρίδα.