ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΑΡΑΦΩΤΙΑ

Ο Ευάγγελος Καραφωτιάς γεννήθηκε το 1952 στη συνοικία της Αγίας Ζώνης στο κέντρο της Λεμεσού.

 

Από τα 5 του χρόνια, πριν ακόμα πάει δημοτικό, ο μικροεργολάβος οικοδομών πατέρας του συνήθιζε να τον παίρνει μαζί του στες δουλειές, όπου οι άλλοι κτίστες του μάθαιναν “τσιαττιστά” και δη “μιλλωμένα” και τον έστελναν να τα λέει στους άλλους συναδέλφους τους για να κάνουν χάζι, με ένα “αντίτιμο” 1-2 γρόσια.Ο μικρός Ευάγγελος τα απομνημόνευε αμέσως γιατί του άρεσαν και εντυπωσιαζόταν πολύ από αυτά.

 

Στη Β’ Αστκή σχολή Λεμεσού που πήγε στα 7 του χρόνια, ο δάσκαλος του θέλοντας να τους κάνει ένα μικρό διάλειμμα στην τάξη,τον έβγαζε συχνά στην έδρα  και τον έβαζε να τους τραγουδά διάφορα παραδοσιακά και δημοτικά τραγούδια, που ήξερε απ’ έξω κι αγαπούσε ιδιαίτερα.

 

Στην εξατάξια Τεχνική σχολή της πόλης που φοίτησε αργότερα, έγραφε έμμετρες σάτυρες για τους συμμαθητές και καθηγητές του και τις παρουσίαζε στις σχολικές γιορτές τους. Στην τελευταία του τάξη συνέγραψε και συμμετείχε κι ο ίδιος στην ηθογραφική επιθεώρηση “Άτζιαπις σου;”, η οποία έκανε τότε τον αριθμό ρεκόρ των 13 παραστάσεων και για άλλα σχολεία της Λεμεσού. Εκείνη τη χρονιά έκανε και την δεκασέλιδη μελέτη πάνω στον “Ζορπά” του αγαπημένου του συγγραφέα Νικου Καζαντζάκη. Στην πραγματικότητα τον ενδιέφεραν και τον συγκινούσαν περισσότερα τα φιλολογικά, παρά τα τεχνικά μαθήματα του κλάδου της οικοδομικής βιομηχανίας που ακολουθούσε.

 

Στο ακριτικό φυλάκιο του Πύργου Τυλληρίας που τον εξαπέστειλαναν ένεκα των αριστερών πολιτικών του φρονημάτων και  για σχεδόν ολόκληρη τη στρατιωτική του θητεία, συνέχιζε να σκαρώνει σατυρικούς στίχους για τους συναδέλφους του. Εκεί πάνω βρήκε τον χρόνο και την άνεση, μέσα από τις υπαρξιακές και πνευματικές του αναζητήσεις, να μελετήσει πολλά φιλοσοφικά, θρησκευτικά και λογοτεχνικά βιβλία, όπως του Ν. Καζαντζάκη, Α. Σαμαράκη, Όσκαρ Ουάιλντ και Σώμερσετ Μώμ.

 

Με τις φιλολογικές του σπουδές που ακολούθησαν στη Γαλλία γνώρισε σε βάθος το έργο των κορυφαίων λογοτεχνών Βίκτωρ  Ουγκώ, Αντρέ Μαλρώ και ιδιαίτερα των μεγάλων της ποιητών Πωλ Βαλερύ, Ρεμπώ και Μπωντλέρ, οι οποίοι τον κατασυγκίνησαν και τον έστρεψαν από τότε περισσότερο προς την ποίηση.

 

Μετά την επιστροφή του στην Κύπρο και την μετοίκησή του για επαγγελματικούς λόγους στο Παραλίμνι και τα Κοκκινοχώρια όπου ευδοκιμεί η λαική ποίηση, γνωρίστηκε και συνδέθηκε με πολλούς διαλεκτικούς ποιητές της περιοχής, όπως τους Κατσαντώνηδες, την Κυριακού Πελαγία, τον Μιχάλη Χ” Μιχαήλ, Χαράλαμπο Δημοσθένους και άλλους. Γνώρισε επίσης το έργο των παλαιότερων Τάκκα, Πάτσαλου,Αρτυματά, καθώς και των τριών σημαντικότερων διαλεκτικών μας ποιητών Μιχαηλίδη, Λιπέρτη και Λιασίδη, το οποίο μελέτησε επισταμένα για τρία χρόνια. Ήταν αμέσως μετά που έγραψε κι ο ίδιος μια σειρά ποιημάτων στην τοπολαλιά μας, την οποία υπεραγαπά και λατρεύει για την πληθωρικότητα, γλυκύτητα, ζεστασιά της, και έκδοσε το 2003 με τίτλο “Οι κυπριακές μου ρίζες”. Ταυτόχρονα διετέλεσε για τρία περίπου χρόνια τακτικός συνεργάτης στην εκπομπή του ραδιοφωνικού παραγωγού και μουσικοσυνθέτη Αδάμου Κατσαντώνη ”Περί Κύπρου” στο πρώτο πρόγραμμα του ΡΙΚ, όχι μόνο πάνω στην διαλεκτική ποίηση, αλλά και σε γενικότερα λαογραφικά θέματα.

 

Την ίδια περίοδο σαν μέλος της πολιτιστικής επιτροπής Κολοσσίου, διοργάνωσε ποιητική βραδιά μέσα στο μεσαιωνικό κάστρο του χωριού του με τους ζώντες τότε σημαντικούς διαλεκτικούς μας ποιητές Χαράλαμπο Δημοσθένους, Αντώνη Κατσαντώνη, Πιερή Κουτσόφτα, Αδάμο Λυσαντρίδη και Αδάμο Κατσαντώνη στην ζωντανή μουσική επένδυση της όλης εκδήλωσης. Διοργάνωσε επίσης περιήγηση και ξενάγηση, κυρίως από τον ίδιο, όλων των αρχαιολογικών χώρων της κοινότητάς του με τη μαζική συμμετοχή τόσο συγχωριανών του, όσο και ξένων επισκεπτών.

 

Ακολούθησαν τα επόμενα 4 χρόνια τρεις άλλες ποιητικές συλλογές στην πανελλήνια δημοτική πια, ”Η Μεγάλη νύκτα”, “Γήινη δουλεία” και ” Ποιητικές απο- κρίσεις”.

 

Το 2007 και για πέντε χρόνια ξενητεύεται στην Αίγυπτο, εργαζόμενος ως γενικός διευθυντής ξενοδοχείου στο τουριστικό της θέρετρο Sharm El- Sheilk. Eκεί μέσα στην απομόνωσή του βρίσκει τον χρόνο και την άνεσή του να μελετήσει πιο ολοκληρωμένα όλους σχεδόν τους σημαντικούς Ελλαδίτες και Κύπριους λογοτέχνες με ιδιαίτερη προτίμηση  κια ενδιαφέρο στον Α. Κάλβο, Κ. Καβάφη, Ν. Βρεττάκο, Γ. Ρίτσο, Π. Μηχανικό και Κ. Μόντη. Συμμετέχει το 2010 στο διεθνές συνέδριο για τον Καβάφη στην μεγάλη Όπερα του Καίρου και επισκέπτεται με βαθιά συγκίνηση το διαμέρισμα του ποιητή στην Αλεξάνδρεια. Μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια γράφει και κυκλοφορεί τις ποιητικές του συλλογές ”Διπλή όψη”, ΄Άνω θρώσκω”, ”Ταξίδι ζωής΄΄ και τη συλλογή διηγημάτων ‘Πρωσοπογραφίες – σκίτσα ζωής”.

 

Τέλη του 2011 επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του και δίνει από τότε τα δύο μυθιστορήματά του ” Διμοιρία 4+2″- 2013 και “Στο Φάσμα του μηδενός¨”- 2016.

 

Έχει λάβει μέρος σε πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις και ποιητικές βραδιές του Δήμου Δερύνειας, των Αυγουστάτικων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων του φίλου του Χαμπή Χαράκτη στα Πλατανίσκια, της κοινότητας Κολοσσίου και του Δήμου Λεμεσού σε συνεργασία με την Εταιρία Λογοτεχνών Λεμεσού ” Βασίλης Μιχαηλίδης”. Ποιήματά του δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες της Κύπρου και της Ελλάδας, και έτυχαν κάποιων τιμητικών διακρίσεων.