ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΟΥΣΗ

Ο Γιώργος Πετούσης γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1943 και απεφοίτησε το Λανίτειο Γυμνάσιο, κλασσικό τμήμα. Επαγγελματικά ασχολείται με το εμπόριο. Μαθητής Γυμνασίου, έλαβε μέρος στον αντιαποικιακό απελευθερωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. που είχε στόχο την Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα. Υπήρξε ομαδάρχης της Αλκίμου Νεολαίας [Α.Ν.Ε.]. Οι Άγγλοι τον συνέλαβαν. Φάνηκε τυχερός. Μέρα απελευθέρωσης του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου από τις Σεϋχέλλες, έγινε η δίκη. Οι Άγγλοι φάνηκαν επιεικείς. Τον καταδίκασαν σε φυλάκιση με αναστολή. Με την έναρξη της Τουρκοανταρσίας,( ματωμένα Χριστούγεννα του 1963), μέλος της εθελοντικής εθνοφρουράς, έλαβε μέρος στη μάχη της Λεμεσού και κινδύνεψε.
Στις 15 Ιουνίου του 1964, αφού κλήθηκε κατετάγη στην υπό ίδρυση τότε Εθνική Φρουρά,[1η Ε.Σ.Ο] και στη συνέχεια υπηρέτησε την Πατρίδα ως έφεδρος Αξιωματικός. Απολύθηκε από τις τάξεις της το Δεκέμβριο του 1965.
Το Νοέμβριο του 1967, αφού για τη φυγή της Μεραρχίας, και για τα δεινά που διαισθανόταν ότι θα έρχονταν, τα έβαλε με χουντικό Αξιωματικό [Ταγματάρχη] του οποίου είπε ότι η απόφαση της Χούντας για απομάκρυνση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο αποτελεί την μεγαλύτερη προδοσία μετά το !922 που έφερε τη Μικρασιατική καταστροφή. Με όσα δήλωσε στον χουντικό ταγματάρχη κινδύνεψε με εκτέλεση. Τον έσωσε, άμεση επέμβασή ενός Κύπριου μόνιμου Αξιωματικού.
Το ίδιο και χειρότερο ακριβώς συνέβηκε και με την εκδήλωση του προδοτικού Πραξικοπήματος. Χουντικός Συνταγματάρχης και διοικητής τάγματος, με εντολή άνωθεν, προόριζε Έφεδρους Αξιωματικούς, οι οποίοι κλήθηκαν με Φ.Α.Π. ( Φύλλο Ατομικής Πρόσκλησης) για «εκκαθαρίσεις» Μακαριακών εστιών στον Άγιο Αθανάσιο και την Μέσα Γειτονιά Λεμεσού. Σε περίπτωση άρνησης, η απειλή για άμεση παραπομπή σε στρατοδικείο. Ο Γ.Π, ως ο αρχαιότερος και εκπροσωπώντας τους συναδέλφους του, αντιστάθηκε. Ο εξ Ελλάδος χουντικός, οργισμένος, διέταξε την «αποψίλωση του» από Αξιωματικό, η οποία και έγινε. Στην αναφορά τάγματος [Πέμπτη 18.7.1974] και ενώπιον όλης της μονάδας, ύστερα από έντονη λεκτική αντιπαράθεσή μαζί με τον διοικητή, ο οποίος υμνούσε διθυραμβικά τη Χούντα και το «εθνικό της έργο» και έλεγε ότι ήρθε η μεγάλη ώρα της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, του αφαίρεσαν το όπλο, το εθνόσημο από το πηλήκιο και τα δυο αστέρια από τις επωμίδες.
Σε δυο μέρες μετά και πρώτη μέρα της τούρκικης εισβολής [20.7. 1974], στη μάχη της Επισκοπής Λεμεσού και στην προσπάθεια να διαλυθεί ο τότε εκεί τουρκικός θύλακας και να ελευθερωθεί ο δρόμος Λεμεσού – Πάφου, ώστε να προστρέξουν οι δυνάμεις της Πάφου προς υπεράσπιση της Λευκωσίας η οποία κινδύνευε, έχασε τον αδελφό του Σπύρο, έφεδρο Ανθυπολοχαγό πεζικού.

Όλα τα πιο πάνω, έχουν διαποτίσει το ποιητικό και πεζό, δημοσιευμένο και αδημοσίευτο, έργο του.

Ο Γ.Π. άρχισε να γράφει και να δημοσιεύει ποίηση σε νεανικά περιοδικά της Κύπρου και της Ελλάδας και σε εφημερίδες της Κύπρου [ εφημερίδα Κύπρος] από πολύ μικρός [1957]. Μαθητής, στις τελευταίες τάξεις, υπήρξε μέλος του Λογοτεχνικού Ομίλου του Λανιτείου Γυμνασίου με καθηγητές – καθοδηγητές, τους ποιητές Γιάννη Παπαδόπουλο και Ανδρέα Παστελλά, οι οποίοι είδαν, εξ απαλών ονύχων, την αγάπη του στα Γράμματα και τον παρότρυναν στο γράψιμο. Ο Ανδρέας Παστελλάς το 1967, πρωτοσέλιδα είχε δημοσιεύσει το προφητικό ποίημα του Γ.Π. «Γη Κυπραία», [ποιητική συλλογή «Στον ίσκιο του θανάτου» 1979] στο περιοδικό «Επιθεώρηση Λόγου και Τέχνης». Ποίημα το οποίο έγραψε μετά το διαπληκτισμό του με χουντικό Ταγματάρχη για τη φυγή από την Κύπρο νύχτα της Ελληνικής Μεραρχίας.
Σαν λογοτέχνης, υπήρξε από τα πρώτα μέλη της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου της οποίας για μια περίοδο είχε εκλεγεί μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο. Είναι παράλληλα μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών – Ελλάδος και τυγχάνει από τα πρώτα μέλη του Κυπριακού Κέντρου Συγγραφέων, ΡΕΝ. Διατηρεί άριστες πνευματικές σχέσεις με αρκετούς πνευματικούς ανθρώπους στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
Από το 2003, είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Λεμεσού «Βασίλης Μιχαηλίδης» και για Τρίτη συνεχή διετία είναι ο πρόεδρός της.
Υπήρξε κατά καιρούς γραμματέας ή μέλος Δ.Σ και άλλων σωματείων, όπως της Ο.Χ.Ε.Ν. Λεμεσού [ γραμματέας 1963 -64] και μέλος του Δ.Σ του Ιδρύματος Σολομώντος Παναγίδη καθώς και του Πνευματικού Ομίλου Λεμεσού. Ως μέλος του Δ.Σ του Πνευματικού Ομίλου, συνέβαλε, με ανθολόγο τον Ανδρέα Παστελλά, για την έκδοση ανθολογίου που αφορά την ποίηση του ποιητή Γλαύκου Αλιθέρση.
Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά έγκυρα λογοτεχνικά περιοδικά της Κύπρου και της Ελλάδας. «Νέα Εστία», «Πνευματική Κύπρος», «Ακτή», «Άνευ», «3η χιλιετία», «Νέα Εποχή», «Πνευματική Ζωή», στο ελλαδικό φοιτητικό περιοδικό «η Δράση μας» κ. ά. Ποιήματά του επαναδημοσιεύονται σε αρκετά λογοτεχνικά και άλλα περιοδικά και απαγγέλλονται σε διάφορες εκδηλώσεις. Έχουν περιληφθεί σε Πανελλήνιες Ανθολογίες αλλά έχουν μετεφρασθεί στα αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, σέρβικα και ρουμάνικα. Το 2009 η ποίησή του έχει συμπεριληφθεί σε δίγλωσσο Ανθολόγιο ποίησης (Αγγλικά – Ιταλικά ) το οποίο εκδόθηκε στην πόλη Πεσκάρα της Ιταλίας με μεταφραστές καθηγητές του Πανεπιστημίου της πόλης και με επιλογή ποιημάτων, ξένων και Ιταλών ποιητών από την ποιήτρια και καθηγήτρια Στέφκα Σμιτράν, του ίδιου Πανεπιστημίου. Με το σύνολο ποιητικό του έργο, έχει εμπεριστατωμένα ασχοληθεί και παρουσιάσει, ο αναπληρωτής καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Θεοδόσης Πυλαρινός. Ο Γιώργος Πετούσης, τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με την Ποίηση, έχει εντατικά ασχοληθεί, και με την πεζογραφία. Μεταξύ άλλων, ασχολείται και με τη βιβλιοπαρουσίαση.