Ποίημα: Στην αυγή του νέου Χρόνου
του Ανδρέα Χατζηχαμπή
Κριτική από τον Τάσο Αριστοτέλους
ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Στην αυγή του νέου χρόνου
δόθηκε συναγερμός στους τραυματιοφορείς
των ονείρων,
τα νέα όπλα είναι δυνατό να σκοτώσουν
χιλιάδων ανθρώπων τα όνειρα,
να σωπάσουν για πάντα
χιλιάδων παιδιών τις φωνές.
Οι νέοι πύραυλοι είναι δυνατό
να ξυπνήσουν
χιλιάδων μανάδων τις κραυγές και τα μοιρολόγια.
Επιτυχημένη δοκιμή νέων βαλλιστικών πυραύλων.
Στην αυγή του νέου χρόνου
δόθηκε συναγερμός στα όνειρα
των τραυμάτων,
τα νέα ποιήματα μπορούν να ζωντανέψουν
χιλιάδων ανθρώπων τα όνειρα,
να ξυπνήσουν για πάντα
χιλιάδων παιδιών τις φωνές.
Τα νέα ποιήματα είναι δυνατό
να κοιμίσουν
χιλιάδων μανάδων τις κραυγές και τα μοιρολόγια.
Στην αυγή του νέου χρόνου
οι ποιητές και τα όπλα τους
θα σώσουν τον κόσμο.
Πρόκειται για ένα ποίημα καθαρά αντιπολεμικό. Ο ποιητής χωρίς εισαγωγές και περιττολογία, μπαίνει στο θέμα κατευθείαν, με εύγλωττους και δυνατούς στίχους.
«Στην αυγή του νέου χρόνου, δόθηκε συναγερμός στους τραυματιοφορείς των ονείρων, τα νέα όπλα είναι δυνατό να σκοτώσουν χιλιάδων ανθρώπων τα όνειρα».
Οι στίχοι αυτοί είναι μια σπαραχτική κραυγή, από έναν ιδεολόγο ποιητή, ο οποίος έχει συναίσθηση του τι συμβαίνει γύρω του, ανησυχεί για τον κόσμο και προειδοποιεί τον άνθρωπο για τον χειρότερο και πιο φριχτό εχθρό του, που δεν είναι άλλος από τον πόλεμο.
Στη συνέχεια σε μια εύστοχη και ισοζυγισμένη αντιπαραβολή, θέλει την ποίηση να νικά κάθε κακό και να φέρνει τη σωτηρία στον άνθρωπο.
Με μια αρχιτεκτονική δομή «ακριβείας» ο ποιητής δομεί το όλο σώμα του ποιήματος με περισσή μαεστρία. Δύο στροφές δομημένες με ακριβώς τον ίδιο αριθμό στίχων, ακόμα και τις ίδιες λέξεις μεταξύ των οποίων παρεμβάλλεται η αφόρμηση, η ποιητική αφορμή που εμπεριέχει εκείνο το συναισθηματικό φορτίο για να κινητοποιήσει τον ποιητή. «Επιτυχημένη δοκιμή νέων βαλλιστικών πυραύλων». Με την επιδεξιότητα ενός άριστου τεχνίτη του λόγου καταφέρνει να δημιουργήσει μια αντιπαραβολή μοναδικών εικόνων, υψηλών και διαχρονικών νοημάτων, βαθιών και διαπεραστικών συναισθημάτων στον αναγνώστη του.
Η πρώτη στροφή με την αγωνία του ποιητή για τον πόλεμο, η δεύτερη στροφή με την ελπίδα και το όνειρο «Τα νέα ποιήματα είναι δυνατό να κοιμίσουν, χιλιάδων μανάδων τις κραυγές και τα μοιρολόγια». Και στο τέλος η προσωπική κατάθεση του ποιητή που είναι μια αισιόδοξη κατακλείδα «Στην αυγή του νέου χρόνου οι ποιητές και τα όπλα τους, θα σώσουν τον κόσμο», ώστε να αφήσει τον αναγνώστη του με ένα δυνατό και αισιόδοξο στίχο, όπως συνηθίζει σε πολλά ποιήματά του ο Ανδρέας Χατζηχαμπής.
Χωρίς το απρόοπτο, το αναπάντεχο, το μη αναμενόμενο, το ποίημα αυτό αποτελεί μια προσωπική αντιπολεμική κατάθεση του ποιητή, που τον κατατάσσει στους αντιπολεμικούς ποιητές που έχουν υμνήσει την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης ως νόημα ζωής και διέξοδος απέναντι στις ολέθριες επιπτώσεις του πολέμου. Αντιπολεμικός ποιητής όπως ο Γ. Ρίτσος, ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Μ. Αναγνωστάκης. Αντιπολεμικά μηνύματα έχει και σε άλλα ποιήματα του ο Ανδρέας Χατζηχαμπής όπως το ποίημα που ακολουθεί στη συλλογή «Όνειρα Αμενηνά» με τίτλο «Ποιητές όλου του Κόσμου».
Το ποίημα «Στην αυγή του νέου Χρόνου» αφυπνίζει και συγκινεί.
Leave a Reply