«ΝΑ Η ΠΟΡΤΑ ΜΟΥ…» ΤΟΥ ΚΡΙΣΤΗ ΧΑΡΑΚΗ

«Να η Πόρτα μου…»
Του Κρίστη Χαράκη
(Οδοιπορική λογοτεχνία)

«Να η Πόρτα μου…»
…κι’ άπλωσε σε μένα τη χρωματιστή
Φωτογραφία

«Η πόρτα του σπιτιού μου στη Ζώδια…»
… συμπληρώνει σαν παίρνω απ’ το χέρι του
περίεργα το “εύρημα”.

Μπροστά μου μια ιστορία

Μιας πόρτας σκαλιστής, με το
ψηλό κιγκλίδωμα
και το φεγγίτη

Μισάνοικτη η πόρτα, σκιάζει τον
μέσα χώρο

Ξεφλουδισμένο το τοίχωμα στον
περίγυρό της…

Μπροστά μου μια ιστορία•
ζωντανεμένη η εικόνα

Μιας Τουρκάλας γερόντισσας η
δειλή ματιά

Συναντά τον φακό που ‘ βγαλε τη
Φωτογραφία…

Μέσα στην κάμερα η «Πόρτα»
ταξίδεψε,
ταξίδεψε πάνω από τον Ατλαντικό
και
εκεί στον Καναδά “γεννήθηκε” η
εικόνα.

«Να η πόρτα μου …»
… και δάκρυσε η αδελφή
του φίλου μου.

Ήταν στο άλμπουμ του καναδού “ειρηνευτή”,
Η πόρτα!

Της χάρισε την εικόνα!
Ήταν η Πόρτα της!

«Η πόρτα του σπιτιού μου στη Ζώδια…!»
… του εξήγησε σαν πήρε με ευλάβεια
την όμορφη φωτογραφία

… Μέσα στο φάκελο, η «Πόρτα»
ταξίδεψε
πάνω από τον Ατλαντικό…

«Να η πόρτα μου …»
… και δάκρυσε ο φίλος μου
δείχνοντας
στα παιδιά του, όλα τους γέννημα
στη Λεμεσό

«Η πόρτα του σπιτιού μου στη Ζώδια…!»
… προσπαθεί να πει, μα τα παιδιά
μοιράστηκαν τα ξένα
γραμματόσημα.

Γύρισα από πίσω την εικόνα
Διαβάζω πάντα μηχανικά,
φωτογραφίζοντας
το αφιέρωμα,
«Η Πόρτα μας Λευτέρη
Ξέρω πως θα κλάψεις.
Είναι, όμως, να μην κλάψεις;
Καλοκαίρι, 1985»

Κοίταξα το φίλο μου στα μάτια
Αυτός πάλι μου λέει
«Να η πόρτα μας !»
… κι ένοιωσα με ρίγος στη ματιά
Του
Την Οδύσσεια απ’ την πλευρά του
Ηττημένου.

Μια τόσο ανθρώπινη ματιά!

Είχαν και οι Τρώες τον δικό τους
Οδυσσέα!

Περιεργάστηκα τη γριά Τουρκάλα
της
Φωτογραφίας,
στην πόρτα.

Άθελά μου, μπήκα στον δικό της
Στοχασμό.
«Την πόρτα της άραγε αν έβλεπε
σε μια φωτογραφία, τι βλέμμα
θα ΄χε;»•
Ρωτήθηκα…
Αλλά, πόσο θα ΄θελα να
ήξερα το δικό της σπίτι
«κάπου ΄κει στην Επισκοπή,
ίσως…»
Ναι,
θα της έστελλα μια φωτογραφία.

[το «Να η Πόρτα μου…»
είναι ένα στοχαστικό «οδοιπορικής αφαίρεσης»,
που αποδόθηκε με ευλάβεια μέσα
από πραγματικά πρόσωπα,
πραγματικού διαλόγου,
για μια πραγματική
Πόρτα• του σπιτιού,
που γεννήθηκε ο νονός του μικρότερού μου γιου».
Δημοσιεύτηκε το 1985 στον εφημερίδα «Φιλελεύθερος,
και Εκφραστικό Όργανο του Συλλόγου Αποφοίτων Ανώτερων Σχολών Ζώδιας,
«Η Ζώδια», φύλλο 149, Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 2014, σελ. 2].